بررسی ترجمه سه اثر از اریک امانوئل اشمیت بر اساس آرای نظری اومبرتو اِکو

نوع مقاله : پژوهش های زبان و ترجمه فرانسه

نویسندگان

1 دانشگاه شهید بهشتی

2 شهید بهشتی

چکیده

در این مقاله قصد داریم ترجمه سه اثر از اریک امانوئل اشمیت را بر اساس آرای نظری اومبرتو اکو در باب ترجمه بررسی کنیم. این سه اثر عبارت‌اند از میلارپا؛ ابراهیم آقا و گل‌های قرآن؛ اسکار و بانوی گلی‌پوش که با استفاده از آرای نظری اِکو و پلان‌های زبانی لویی یلمسلف خواهیم دید آیا مترجم توانسته به ترجمه‌ای دنیا به دنیا دست یابد یا خیر. چند سؤال اساسی در این تحقیق مطرح می‌شود: آیا مترجم توانسته است ایدئولوژی و دنیای نویسنده را انتقال دهد؟ هدف از این مقاله آن است که نشان دهیم تا چه اندازه مترجم در کارش موفق بوده و به دنیای نویسنده دست یافته است. بدین منظور، در ابتدا دیدگاه‌های نظری اومبرتو اِکو در خصوص ترجمه را مرور کرده و سپس در سه بخشِ واژه، نحو و مشکلات سبکی ترجمه فارسی این سه داستان را بررسی می‌کنیم. این پژوهش از سه بخش تشکیل شده که طی آن به توضیح نظریات اِکو و تحلیل انتخاب‌های مترجم پرداخته‌ایم تا نشان دهیم مترجم چگونه و به چه شیوه‌هایی دنیایی را که نویسنده در کتابش ترسیم کرده، انتقال داده است. همچنین مشکلات و موانع ناشی از اختلاف ساختار زبانی فرانسه و فارسی و تفاوت‌های سبکی و فرهنگی را که در مسیر مترجم قرار داشته بررسی کرده و راهی را که مترجم برای از میان برداشتن آن‌ها پیش گرفته است، نشان داده‌ایم. در پایان، مشاهده کردیم که مترجم توانسته در اکثر موارد دنیای نویسنده را انتقال دهد، اما در انتقال فرم و سبک نویسنده چندان موفق نبوده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analysis of the Persian translation of three of Eric Emmanuel Schmitt’s narratives using theoretical observations of Umberto Eco

نویسندگان [English]

  • Marziyh Athari Nikazm 1
  • Rana Taherzadeh 2
1 Shahid Beheshti University
2 Shahid Beheshti
چکیده [English]

In this research we tried to analyze the Persian translation of three of Eric Emmanuel Schmitt’s narratives: Milarepa, Mr. Ibrahim and the flowers of Koran and Oscar and the lady in pink, using theoretical observations of Umberto Eco, stating that the translation must be world by world. This formula separates him from other theorists who see only two approaches toward translation: sourcier or cibliste which means source language or target language translation. We also applied Louis Hjelmslev’s theory of language to analyze our corpus and answer the following questions: how can the translator convey the Ideology and the “possible world” of the author? With which linguistic means he can transfer another cultural world to his own proper world? How can he remain faithful to the author’s unique style, while conveying his world at the same time? Our goal in this analysis is to show the process which the translator follows to achieve the world by world translation. This work consists of three different chapters in which we explained the theoretical observations of U. Eco and also the translator’s choices in order to realize whether he succeeded to convey the possible world of the script or not. We have also tried to show the difficulty of the translations due to the cultural and language differences between French and Farsi and the path the translator has chosen to challenge and overcome them. And to conclude our research we have stated that the translator has been indeed successful to convey the possible world, in many parts. But concerning the form of the text there has been deviations.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • world by world translation
  • the possible world
  • Negotiations
  • faithfulness
اشمیت، اریک امانوئل. (1382). گل‌های معرفت. ترجمه سروش حبیبی. تهران: چشمه.
تابوکی، آنتونیو. (1382). شب‌های هند. ترجمه سروش حبیبی. تهران: چشمه.
دهخدا، علی‌اکبر. (1325). لغت‌نامه. تهران: سازمان لغت‌نامه.
معین، محمد. (1388). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
DELATOUR, Y., et al. (1991). Grammaire du français. Cours de civilisation de la Sorbonne, Paris: Hachette, Coll. "F.L.E.".
ECO, U. (2006). Dire presque la même chose. trad. Myriem Bouzaher, Milan: Grasset & Fasquelle.
HJELMSLEV, L. (1939). «La structure morphologique » in : Essais linguistiques, Paris: Minuit.
HJELMSLEV, L. (1971). Prolegomènes à une theorie du langage: suivi de La structure fondamentale du langage, Paris:Minuit.
LESSAN PEZECHKI, H. (2002). Système verbal et deixis en persan et en français, Paris:L'Harmattan.
MOLINIÉ, G. (1997), La stylistique, Paris:PUF.
RICO, C. (2002), « La linguistique peut-elle definir l’acte de traduction? » Paru dans L’autorite de l’Écriture, Collection «Lectio Divina », Hors serie, Cerf, Paris.
RIEGEL, M., et al. (1994). Grammaire methodique du français, Paris:PUF.
ROBERT, P., et al. (2009). Le nouveau petit Robert, Paris:Robert.
SCHMITT, E.E. (1997). Milarepa, Paris: Albin Michel.
SCHMITT, E.E. (2001). Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran. Paris: Albin Michel.
SCHMITT, EE. (2002). Oscar et la dame rose. Paris: Albin Michel.
SCHOTT-BOURGET, Veronique, THOMASSET, Claude. (1994). Approches de la linguistique. Paris: Nathan.
TABUCCHI, A. (1986). Notturno indiano, Vol. 93, Palermo, Sellerio.
WEINRICH, H., DALGALIAN, G. (1989). Grammaire textuelle du français, vol. 88. Paris:Didier.
CAPTCHA Image