خوانش بینامتنی رُمان « فرزند نوح » اثر اریک اِمانوئل اشمیت بر مبنای نظریه گفتگومندی و چندصدایی میخائیل باختین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه تبریز

چکیده

بینامتنیت به عنوان یکی از رویکردهای شناخته شده تحلیل ادبیات، امروزه مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است که پیدایش خود را مدیون نظریه گفتگومندی و چندصدایی میخائیل باختین است. این نگرش نوین در کاوش روابط پیچیده بین متون، گفتمان اجتماعی و همه حوزه‌های ادبیات نقش مهمی را ایفا می‌کند. در این رابطه، اصطلاحات مربوط به بینامتنیت بر‌اساس موقعیت های نظری و عملی بی‌نهایت متفاوت است که می‌توان به نظریه گفتگومندی باختینی، تئوری زیبایی‌شناسی دریافت ادبی هانس روبرت یاووس یا اومبرتو اِکو و اَشکال کارناوالی همچون نقیضه و تقلید هنری اشاره کرد. اِریک اِمانوئل اشمیت، فیلسوف، رُمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس معاصر فرانسوی است که نسبت به انسان و جهان دیدی خوش‌بینانه و مثبت داشته و به مدد آمیختگی عناصر فلسفی و اسطوره‌ای و نمادین انسان را به سمت جستجوی بهشتی گمشده سوق می‌دهد. با تکیه بر دیدگاه باختین، در این داستان آنچه قابل ذکر است اهمیت رابطه گفتگومندی میان تمام عناصر ساختاری است که در نهایت این منطق مکالمه به عنوان پدیده‌ای فراتر از مکالمه رسمی درک می‌شود. در این مقاله، رُمان «فرزند نوح» براساس نظریه بینامتنی باختین مورد تحلیل قرار گرفته است و نویسنده از خلال تنوع گفتمان‌ها و زبان‌ها به بازآفرینی روایت مقدس طوفان نوح پرداخته و خواننده را به تعمق در ارزش های والای انسانی فرا می‌خواند. بدین ترتیب، ما در پی پاسخ به این پرسش هستیم که در این رُمان، گفتمان از چه مولفه‌های زبانی و محتوایی برخوردار بوده و چه جهان معنایی را برای ما آشکار می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

An Intertextual Reading of Noah's Child by Eric-Emmanuel Schmitt based on Mikhail Bakhtin's Theory of dialogism and Polyphony

نویسندگان [English]

  • Vahid Nejad Mohammad
  • Fatemeh Khamabroo
University Of Tabriz
چکیده [English]

Intertextuality a one of the well-known approaches to literature analysis has attracted the attention of many researchers. The approach owes its origin to Mikhail Bakhtin's theory of dialogism and polyphony. Intertextuality plays an important role in exploring complex relationships between texts, social discourse, and all related literary areas. In this regard, the terms related to intertextuality are infinitely different according on theoretical and practical situations. Some of them include Bakhtin's theory of dialogism, the aesthetic theory of literary reception by Hans Robert Jauss or by Umberto Eco, and carnivalesque forms such as antithesis and artistic imitation. Eric-Emmanuel Schmitt, contemporary French philosopher, novelist, and playwright, who has an optimistic and positive view of humankind and the world, leads man on to a search for the lost paradise, employing a synthesis of philosophical, mythological, and symbolic elements. This study analyzed Noah’s Child and its intertextual dimension, using Bakhtinian theories of dialogism and polyphony. The important thing in this novel is the dialogical relationship between all elements that the author use to recreate the sacred narrative of Noah's storm through the diversity of discourses and languages, and to call its readership to reflect on human values. To sum up, the study tried to explore the value of discourse in this novel and the world of meaning which it reveals to us.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Eric-Emanuel Schmitt
  • Bakhtin
  • dialogism
  • polyphony
  • Noah'
  • s Child
  • intertextuality
CAPTCHA Image