مطالعۀ اقتباس سینمایی فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» از رمان «رتیل» بر اساس بیش متنیت ژرار ژنت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری پژوهش هنر، دانشکده پژوهش‌های عالی هنر و کارآفرینی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان.

2 دانشیار گروه نقاشی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان

3 دانشیار گروه تلویزیون، دانشکده تولید رادیو و تلویزیون، دانشگاه صدا و سیما، تهران.

چکیده

اقتباس سینمایی را باید یکی از مهمترین شاخه های ادبیات تطبیقی انگاشت که از اهمیت بالایی در این حوزه برخوردار است. این مفهوم تحت عنوان جایگشت به عنوان بخشی از نظریۀ بیش متنیت ژرار ژنت برشمرده می‌شود؛ که خود قسمی ازنگره ی کلان تری به نام ترامتنیت است. پدرو آلمودوار از جمله فیلمسازانی محسوب میشود که آثارش الفتی خاص با ادبیات دارد. این مقاله با هدف مطالعۀ چگونگی روند اقتباس فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» ساختۀ پدرو آلمودوار از رمانی فرانسوی به نام «رتیل» نوشتۀ تیری ژونکه و با طرح این پرسش که "چگونه فرآیند اقتباس در فیلم «پوستی که در زندگی می‌کنم» از رمان «رتیل» صورت پذیرفته است؟"به تحلیل این مفهوم بر اساس نظریۀ بیش-متنیت ژرار ژنت پرداخته است. در اینجا اثر ادبی به عنوان پیش‌متن و فیلم به عنوان بیش‌متن مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر به شیوه‌ی توصیفی-تحلیلی و با فرض جایگشت (ترانسپوزیسون) پنداشتن گونۀ این بیش-متنیت؛ ابتدا به مفهوم اقتباس و جایگشت و همچنین نظریۀ بیش‌متنیت ژنت پرداخته و سپس سیر تراگونگی فیلم را در روند اقتباس از رمان؛ مورد واکاوی قرار داده است. یافته‌ها مبین آن است که؛ فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» به سبب تراگونگی‌های متنوع و با تمسک به مواردی همچون پیرایش، کاهش، آرایش و جانشینی، گونه‌ای جایگشت در مفهوم بیش‌متنیت انگاشته می‌شود که نمایانگر مولف بودن فیلمساز است؛ بدین معنی که آلمودوار در اقتباس خود بیش از آنکه متآثر از جهان روایی نویسنده باشد؛ با اتکا به خلاقیت و نوآوری خود، اثری نوین با مختصاتی تازه میآفریند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

An analysis of "The Skin I Live in" the film adaptation of “Tarantula” by Jonquet, based upon Gérard Genette’s theory of hypertextuality

نویسندگان [English]

  • Vahid Rajabi 1
  • Afsane Nazeri 2
  • Masoud Naghashzadeh 3
1 Ph.D. student of Art Research, Department of Research Excellence in Art and Entrepreneurship, Art University of Isfahan. Isfahan.
2 Associate Professor, Department of Painting, Faculty of Visual Arts, Art University of Isfahan. Isfahan
3 Associate Professor, Department of Television, Radio and Television Faculty, IRIB University, Tehran
چکیده [English]

Film adaptations are one of the most significant branches of comparative literature studies and are of great importance to the field. The concept of film adaptations, which are so-called transpositions, is a component of Gérard Genette’s theory of hypertextuality, which is a subset of the greater theory known as transtextuality. Pedro Almodóvar is one of those few filmmakers whose work has a unique affinity for literature. This article analyzes the adaptation process that took place with the film “The Skin I Live in” (2011), directed by Pedro Almodóvar and adapted from the novel “Tarantula” (1984), written by Thierry Jonquet, by raising the question, ‘How did the adaptation process work in “The Skin I Live in” based on Gérard Genette’s theory of hypertextuality?’ Here, the literary work is being studied as the hypotext and the film as the hypertext.

This paper uses the descriptive-analytical method and, considering transposition has taken place due to the medium change, first defines the terms 'adaptation' and ‘transposition’ as well as explaining Gérard Genette’s theory of hypertextuality, and then analyzes the transformation of the text that took place during the process of the novel being adapted into the film. The findings show that “The Skin I Live in” is a transposition on the meaning of its hypertext due to the various transformations made to it and by the emphasis on excision, concision, extension, and substitution in this adaptation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gé؛ rard Genette
  • Hypertextuality
  • Film adaptations
  • Pedro Almodó؛ var
  • The Skin I Live in
  • Tarantula
CAPTCHA Image